MeDuSa

Στις πρώτες μυθολογικές αναφορές η Δήλος εμφανίζεται ως ένας αφανής περιφερόμενος θαλασσινός βράχος που σχηματίστηκε όταν η Αστερία, αδελφή της Λητούς, μεταμορφώθηκε σε βράχο ενώ την καταδίωκε ο Δίας. Στη συνέχεια ο Δίας «ερωτεύτηκε» την ίδια τη Λητώ και όταν εκείνη έμεινε έγκυος, αντιμετώπισε την οργή της Ήρας, της γυναίκας του Δία, που δεν πίστεψε πως η Λητώ ήταν τελείως αθώα για το τσιλιμπούρδισμα του άντρα της. Η οργισμένη Ήρα συνωμότησε με τους άλλους θεούς να εμποδίσουν τη Λητώ να γεννήσει τα δίδυμα παιδιά της οπουδήποτε στη γη που φώτιζε ο ήλιος. Και όχι μόνο αυτό: πρόσταξε την Ειλείθυια, θεά του τοκετού, να αφήσει την Λητώ αβοήθητη. Η Ειλείθυια, πανάρχαια* αλλά ελάσσων θεά, έπρεπε να υπακούσει. Έτσι η άμοιρη Λητώ περιφερόταν χωρίς ελπίδα για βοήθεια και η ώρα της πλησίαζε.

Ο Δίας παρακάλεσε τον αδελφό του, τον Ποσειδώνα, να βοηθήσει να βρεθεί για τη Λητώ ένας οποιοσδήποτε τόπος για να γεννηθούν τα παιδιά του. Ο Ποσειδώνας δεν ήθελε να έρθει σε ρήξη με τους υπόλοιπους θεούς ούτε να πατήσει την υπόσχεση που τους είχε δώσει, έτσι βρήκε το τέχνασμα να πάρει τον αθέατο βράχο, την Άδηλο, και να την αγκυροβολήσει σε μια καλοδιαλεγμένη θέση με τέσσερεις κολώνες από αλυσίδες φτιαγμένες από διαμαντένιους κρίκους σκληρούς σαν πέτρα. Μετά τη μετονόμασε σε Δήλο (=φανερή). Όσο απίστευτος και να μας φαίνεται σήμερα αυτός ο μύθος, στάθηκε αιτία για τον χαμό πολλών γενναίων αλλά άμυαλων κυνηγών θησαυρών μέσα στους αιώνες, που χάθηκαν προσπαθώντας να βρούν και να βγάλουν από το βυθό αυτές τις αμύθητης αξίας αλυσίδες!

Η Λητώ τώρα, για να εξασφαλίσει την συγκατάνευση της Δήλου, της υποσχέθηκε πως, εάν την άφηνε να ξαποστάσει για να γεννήσει το παιδί της, θα την έκανε το πιο πλούσιο νησί της θάλασσας, και το ίδιο το παιδί της δεν θα εγκατέλειπε ποτέ το νησί. Η συμφωνία έκλεισε και η Λητώ ακούμπησε στο μοναδικό φοίνικα που φύτρωνε στην Ιερή Λίμνη περιμένοντας την ώρα της.

Πρώτη γεννήθηκε η Άρτεμη, η μετέπειτα θεά του κυνηγιού και της παρθενίας αλλά και του νυχτερινού φωτός. Μετά από εννέα μερόνυχτα ωδινών γεννήθηκε και ο Απόλλωνας. Όλο το εννεαήμερο ο Δίας αγωνιούσε βλέποντας τα συμβαίνοντα από την κορυφή του Κύνθου, του ιερού λόφου της Δήλου (από το όνομά του βγαίνει και το αρχαιοελληνικό γυναικείο όνομα Κύνθια, αρχικά επίθετο της Άρτεμης). Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως ο τοκετός του Απόλλωνα έγινε με τη βοήθεια που πήρε η Λητώ από τη νεογέννητη κόρη της. Όσο παράλογο και αν φαίνεται αυτό, ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και η Μυθολογία δεν είναι στερημένη «λογικής». Ας γνωρίζουμε λοιπόν πως η ίδια η Άρτεμη, σε μια πρόδρομη μυθολογία, είχε υπάρξει θεά της γονιμότητας των θηλαστικών και προστάτιδα του τοκετού π.χ. η Βραυρωνία ΄Αρτεμις λατρευόταν ως θεά της βλάστησης και του κυνηγιού αλλά και ως προστάτις του τοκετού και των νεογνών. Έτσι ήταν «λογικό» να μπορεί, εννιά μερών μωρό, να παρασταθεί στη μητέρα της κατά τη γέννηση του αδελφού της.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η Δήλος έγινε τόπος ιερός και ήταν μοιραίο να αποκτήσει μεγάλο πλούτο. Η δεύτερη υπόσχεση της Λητούς, να μείνει ο γιος της για πάντα στο νησί, έμελλε να κρατήσει περισσότερο από την πρώτη: Ακόμα και σήμερα το νησί λούζεται από ένα φως ξεχωριστό, απόδειξη του ότι ο Απόλλωνας ακόμα κατοικεί σ’ αυτό.

Πηγή : http://www.windmillstravel.com