Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Απάντησε μου...

πριν από 6 χρόνια περίπου ...ένα βράδυ χωρίς εσένα...ένα βράδυ περιμένοντας...έγραψα κάτι που πήγαινε κάπως έτσι...

"Περασμένα μεσάνυχτα και όμως ο Μορφέας αρνείται να με πάρει στην αγκαλιά του. Το μυαλό μου κολλημένο σε σενα. Που να είσαι αυτή την στιγμή; Τι να κάνεις; Με σκέφτεσαι άραγε; Παίρνω το κινητό και σου γράφω μήνυμα, πως δήθεν θα πάω για ύπνο. Τι ψέμα!

Τα μάτια μου δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το κινητό και το μυαλό μου από εσένα. Και εκείνο μένει εκεί σιωπηλό, βουβό, με τρομάζει η τόση ησυχία. Μήπως να ξαναπάρω εγώ; Και αν δεν το σηκώσεις; Η σκέψη και μόνο με πνίγει!

Μέρα με την μέρα το νιώθω να μεγαλώνει, να με κυριεύει.
Σε χάνω και όμως δεν κάνω τίποτα. Μα γιατί δεν παίρνεις ένα τηλέφωνο; Απλά να σε ακούσω μου φτάνει. Έστω για λίγο. Δεν ξέρω τι φταίει! Μάλλον εγωισμός είναι...Εγωισμός και αδυναμία να παραδεχτούμε τι νιώθουμε πραγματικά ο ένας για τον άλλο....

Πάλι ησυχία. Τίποτα δεν συμβαίνει να σπάσει την σιωπή. Μα που είσαι; Κλείνω τα μάτια μου για λίγα λεπτά και ταξιδεύω πάλι πίσω, στην πρώτη στιγμή που σε αντίκρισα. Και η ψυχή μου γαληνεύει. Ένα χαμόγελο σχηματίζεται δειλά δειλά στα χείλη μου....

Τα μάτια ανοίγουν ξαφνικά!

……………………….ΤΗΛΕΦΩΝΟ…………………………….

Και όμως δεν είσαι εσύ. Δεν το σηκώνω. Κρίμα! Ήθελα να σου πω πόσο σε αγαπάω. Τα μάτια τώρα μένουν ανοιχτά, φοβούνται να αφεθούν ξανά στο όνειρο. Περιπλανιούνται στο χώρο σαν να ψάχνουν να πιαστούν από κάτι, μα τίποτα δεν τα κρατά. Τίποτα δικό σου.

Έγιναν τόσα πολλά σε τόσο λίγες μέρες. Ένιωσα σαν να πέρασα μαζί σου μισή ζωή. Ερωτεύτηκα – παθιάστηκα – γέλασα – έκλαψα - πόθησα – ζήλεψα.

Πάλι κλαίω. Τρόπος έκφρασης τα δάκρυα. Σου ξυπνούν αναμνήσεις εικόνες και μυρωδιές. Τον νιώθεις δίπλα σου, σου μιλά, σε αγγίζει. Αισθάνεσαι την αφή του τόσο αληθινή. Τα δάχτυλα του γλιστρούν στο κορμί σου, όπως τα δάκρυα στα μάγουλα σου.

Μαζί σου ήταν όλα τόσο απλά … έντονα… μαγικά…

Θα μου λείψει η μαγεία σου. Θα μου λείψεις εσύ. Ελπίζω μαζί με το γούρι μου να κρατήσεις και ένα κομματάκι από μένα στην σκέψη σου....
"


ένα πρωινό 6 χρόνια μετά...
....το γούρι επέστρεψε στα χέρια μου...
η ιστορία συνεχίζεται...





0 Μουχαμπέτια:

Related Posts with Thumbnails

MeDuSa-Kia

Blog Archive

Το Άλλο μου Παιδί...

Το σόι...

Ο Φονιάς...Νιαρ

Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω

Προσοχή...!

Στον αγώνα της ζωής....


....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...


.... να κρατάς τα μάτια σου....


...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.


Oscar Wilde

Το νου σας... ;o)

....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…

χς βαρς κούεται, πολλ τουφέκια πέφτουν ;o)

About Μή!

Ο Ρουφιάνος...