Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Για όσους ξεχνάνε… και θα ξεχαστούνε…

Κουράστηκα να περιμένω το μήνυμα...

που κατά βάθος πάντα ήξερα πως δε θα ’ρθει.

Κουράστηκα να σκαλίζω συνθήματα στη στάχτη του χρόνου.

Κουράστηκα ,με δυο λόγια...να λείπω από τη ζωή μου.


Κι ούτε κατάλαβα καλά καλά,ποιος,πότε και γιατί,με πέταξε απ’έξω.

Μ’αυτή τη τόση βιάση μου,να ξεκινώ από το τέλος,

έχανα πάντα,η ηλίθια...τη μαγεία της αρχής.


…Κάποτε,με είχε παρασύρει ένα ορμητικό ποτάμι

κι ήμουνα έτοιμη να πνιγώ.

Λίγα μέτρα πιο μπροστά από μια πεινασμένη θάλλασα,

που άνοιγε το στόμα της να με καταπιεί,

θυμήθηκα ξαφνικά τα λόγια σου.


Άκουσα μέσα μου σα μουσική τη τρυφερή φωνή σου.

“Να ξέρεις πάντα πως είμαι πλάι σου και σ’ αγαπώ.

Σ’ εμπιστεύτηκα για να κρατήσεις τ’ όνειρό μου.

Και μου’ χεις δώσεις όρκο πως θα το φυλάξεις.”


Ούτε κατάλαβα πώς βρέθηκα στην όχθη.

Ούτε κατάλαβα πώς γέμισε η αγκαλιά μου...κόκκινα βατόμουρα.

Πώς έκανε κύκλους γύρω από την αντοχή μου...ένα κάτασπρο περιστέρι.


…Δεν είναι η πείρα,τελικά,που σε μαθαίνει να

ξέρεις να φυλάγεσαι σε αυτόν το κόσμο.

Άσε να λένε οι θεωρητικοί...


Ή ξέρείς ή δεν ξέρεις,από την αρχή.

Αν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία...την πείρα σ’αρέσει

απλώς να την αποκτάς.


Όπως σ’αρέσει,ας πούμε,να ταξιδεύεις.

Τίποτ’ άλλο....


A.Παπαδάκη

1 Μουχαμπέτια:

AERIKO είπε...

Ποια Πείρα...συνέχεια μαθητεύουμε..το ένστικτο να ακους..αυτο ξέρει..

Related Posts with Thumbnails

MeDuSa-Kia

Blog Archive

Το Άλλο μου Παιδί...

Το σόι...

Ο Φονιάς...Νιαρ

Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω

Προσοχή...!

Στον αγώνα της ζωής....


....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...


.... να κρατάς τα μάτια σου....


...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.


Oscar Wilde

Το νου σας... ;o)

....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…

χς βαρς κούεται, πολλ τουφέκια πέφτουν ;o)

About Μή!

Ο Ρουφιάνος...