Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Οι γυναίκες στα ομηρικά έπη...
2:47 μ.μ. | 
Αναρτηθηκε απο
MeDuSa
Η Ελένη…για χάρη της οργανώνεται μια πρωτοφανής εκστρατεία και στο τέλος η Τροία γίνεται κουρούμπελο. Η Ελένη δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια όμορφη γυναίκα. Πολύ όμορφη, όμως! Εννοείται, με θεϊκή καταγωγή. Τη διεκδικούν πολλοί, την κερδίζει ο Μενέλαος.
Ο ποιητής γνωρίζει πως η τόση ομορφιά δε μπορεί να έχει αποκλειστικότητα. Οι θεοί ανατρέπουν το νεότευκτο συζυγάτο – και η Ελένη φεύγει μ’ αυτόν που οι θεοί του τη χάρισαν, τον Πάρη. Δηλαδή φεύγει με εκείνον που η ίδια διάλεξε – για να αθλήσει την ομορφιά της στο ερωτικό πάθος. Ο Μενέλαος δε λέει «άει σιχτίρ» – μεταθέτει την ευθύνη στο άλλο θύμα του έρωτα (τον Πάρη).
Η ίδια η Ελένη παραμένει αθώα – αλλιώς δε μπορεί να δικαιολογηθεί η εμπλοκή της πολιτικής στην υπόθεση, δηλαδή η πανστρατιά που οργανώνουν οι Αργίτες εναντίον της Τροίας. Οι Τρώες πέφτουν στην ίδια παγίδα – αποδέχονται να μετατραπεί μια υπόθεση απιστίας σε μείζον πολιτικό ζήτημα, από τη δίνη του οποίου δε μπορούν να απεμπλακούν, ως την τελική καταστροφή τους. Μετά το θάνατο του Πάρη (και του διαδόχου του, στην κατοχή της ομορφιάς) και τη δήωση της Τροίας, κανένας δεν πειράζει την Ελένη. Επιστρέφει στη νόμιμη συζυγική εστία, κυρία. Και ο Μενέλαος είναι πανευτυχής – ως τη επόμενη φορά…
Η Κίρκη είναι άλλη ιστορία. Θεά (δεύτερης γραμμής) και εξαιρετικά επικίνδυνη. Οικονομικά και συναισθηματικά ανεξάρτητη, ενδιαφέρεται για το δικό της συμφέρον και μόνον. Ο άντρας (ο Οδυσσέας) πρέπει να την πολεμήσει και να την κάνει να φοβηθεί, για να αποφύγει τη μετατροπή του σε χοίρο. Τότε η Κίρκη τον αποδέχεται – και ως ερωτικό σύντροφο – και τον βοηθάει, χωρίς υστεροβουλία, αλλά δε χάνει ποτέ την αίσθηση της υπεροχής...
Το στοιχείο που την ανεβάζει από το ζωώδες (συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης) και την εξευγενίζει στα μάτια των αντρών, είναι ακριβώς η αποδοχή του άντρα – της δύναμης του, για να ακριβολογούμε. Η Κίρκη, ως αρχέτυπο, έρχεται από πολύ μακριά, αλλά να που στις μέρες μας μοιάζει εξαιρετικά σύγχρονη! Όχι πως έλειψε ποτέ, δηλαδή...
H Ναυσικά είναι η πιο απλή περίπτωση: η μοναδική παρθένα της πεντάδας – σε ηλικία ζευγαρώματος, ωστόσο. Βοηθάει, με την καλή της την καρδιά, το δυστυχισμένο ναυαγό της ζωής, τον ντύνει, του συμπαραστέκεται και …τον ερωτεύεται. Σ’ ένα νεύμα του, είναι ικανή να κάνει τα πάντα. Και ο μοναδικός λόγος που δεν τα κάνει, είναι ότι ο Οδυσσέας δεν τα ζητάει – με πόνο ψυχής, βεβαίως, κι αυτός…
Σημειώνω την κορυφαία αντρική φαντασίωση, όπως την αντικρίζει ξυπνώντας ο ναυαγός: η Ναυσικά και το τσούρμο οι κολλητές της παίζουν το τόπι, με γέλια και φωνές, στην αμμουδιά – κι ο Δυσσέας τις παρακολουθεί, αθέατος. Ξέρω πολλούς ναυαγούς (σαράντα +) που έχουν συναντήσει τη Ναυσικά τους – και άλλους που την ονειρεύονται εντατικά. Έστω κι αν οι Ναυσικές δεν είναι πια παρθένες.
Η Πηνελόπη, άλλο αρχέτυπο. Όμορφη, αφοσιωμένη, σύζυγος και μητέρα. Κρατάει τη θέσης της όσο μπορεί – μέχρι που ο ίδιος ο Δυσσέας (μεταμφιεσμένος σε ζήτουλα) την πληροφορεί ότι ο σύζυγός της έχει πεθάνει. Τότε, το παίρνει απόφαση να ξαπαντρευτεί – αλλά οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και εντελώς διαφορετικές. Δικαιώνεται, καθώς ο ξενιτεμένος (στα κρεβάτια των θεϊκών γυναικών) αγαπημένος σύζυγος επιστρέφει σ’ αυτήν, για να …γεροκομηθεί. Οι άντρες χρειάζονται να τα πιστεύουν όλα αυτά, αλλιώς πως θα κυκλοφορούν ήσυχοι από γκόμενα σε γκόμενα; Βέβαια, σύμφωνα με την παράδοση, ο Όμηρος ήταν τυφλός – υπάρχει μια αμφιβολία αν τα είδε όλα όσα έγιναν στα πανωδώματα του παλατιού, τόσα χρόνια, με τους μνηστήρες …
Ο ποιητής γνωρίζει πως η τόση ομορφιά δε μπορεί να έχει αποκλειστικότητα. Οι θεοί ανατρέπουν το νεότευκτο συζυγάτο – και η Ελένη φεύγει μ’ αυτόν που οι θεοί του τη χάρισαν, τον Πάρη. Δηλαδή φεύγει με εκείνον που η ίδια διάλεξε – για να αθλήσει την ομορφιά της στο ερωτικό πάθος. Ο Μενέλαος δε λέει «άει σιχτίρ» – μεταθέτει την ευθύνη στο άλλο θύμα του έρωτα (τον Πάρη).
Η ίδια η Ελένη παραμένει αθώα – αλλιώς δε μπορεί να δικαιολογηθεί η εμπλοκή της πολιτικής στην υπόθεση, δηλαδή η πανστρατιά που οργανώνουν οι Αργίτες εναντίον της Τροίας. Οι Τρώες πέφτουν στην ίδια παγίδα – αποδέχονται να μετατραπεί μια υπόθεση απιστίας σε μείζον πολιτικό ζήτημα, από τη δίνη του οποίου δε μπορούν να απεμπλακούν, ως την τελική καταστροφή τους. Μετά το θάνατο του Πάρη (και του διαδόχου του, στην κατοχή της ομορφιάς) και τη δήωση της Τροίας, κανένας δεν πειράζει την Ελένη. Επιστρέφει στη νόμιμη συζυγική εστία, κυρία. Και ο Μενέλαος είναι πανευτυχής – ως τη επόμενη φορά…
Η Κίρκη είναι άλλη ιστορία. Θεά (δεύτερης γραμμής) και εξαιρετικά επικίνδυνη. Οικονομικά και συναισθηματικά ανεξάρτητη, ενδιαφέρεται για το δικό της συμφέρον και μόνον. Ο άντρας (ο Οδυσσέας) πρέπει να την πολεμήσει και να την κάνει να φοβηθεί, για να αποφύγει τη μετατροπή του σε χοίρο. Τότε η Κίρκη τον αποδέχεται – και ως ερωτικό σύντροφο – και τον βοηθάει, χωρίς υστεροβουλία, αλλά δε χάνει ποτέ την αίσθηση της υπεροχής...
Το στοιχείο που την ανεβάζει από το ζωώδες (συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης) και την εξευγενίζει στα μάτια των αντρών, είναι ακριβώς η αποδοχή του άντρα – της δύναμης του, για να ακριβολογούμε. Η Κίρκη, ως αρχέτυπο, έρχεται από πολύ μακριά, αλλά να που στις μέρες μας μοιάζει εξαιρετικά σύγχρονη! Όχι πως έλειψε ποτέ, δηλαδή...
H Ναυσικά είναι η πιο απλή περίπτωση: η μοναδική παρθένα της πεντάδας – σε ηλικία ζευγαρώματος, ωστόσο. Βοηθάει, με την καλή της την καρδιά, το δυστυχισμένο ναυαγό της ζωής, τον ντύνει, του συμπαραστέκεται και …τον ερωτεύεται. Σ’ ένα νεύμα του, είναι ικανή να κάνει τα πάντα. Και ο μοναδικός λόγος που δεν τα κάνει, είναι ότι ο Οδυσσέας δεν τα ζητάει – με πόνο ψυχής, βεβαίως, κι αυτός…
Σημειώνω την κορυφαία αντρική φαντασίωση, όπως την αντικρίζει ξυπνώντας ο ναυαγός: η Ναυσικά και το τσούρμο οι κολλητές της παίζουν το τόπι, με γέλια και φωνές, στην αμμουδιά – κι ο Δυσσέας τις παρακολουθεί, αθέατος. Ξέρω πολλούς ναυαγούς (σαράντα +) που έχουν συναντήσει τη Ναυσικά τους – και άλλους που την ονειρεύονται εντατικά. Έστω κι αν οι Ναυσικές δεν είναι πια παρθένες.
Η Πηνελόπη, άλλο αρχέτυπο. Όμορφη, αφοσιωμένη, σύζυγος και μητέρα. Κρατάει τη θέσης της όσο μπορεί – μέχρι που ο ίδιος ο Δυσσέας (μεταμφιεσμένος σε ζήτουλα) την πληροφορεί ότι ο σύζυγός της έχει πεθάνει. Τότε, το παίρνει απόφαση να ξαπαντρευτεί – αλλά οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και εντελώς διαφορετικές. Δικαιώνεται, καθώς ο ξενιτεμένος (στα κρεβάτια των θεϊκών γυναικών) αγαπημένος σύζυγος επιστρέφει σ’ αυτήν, για να …γεροκομηθεί. Οι άντρες χρειάζονται να τα πιστεύουν όλα αυτά, αλλιώς πως θα κυκλοφορούν ήσυχοι από γκόμενα σε γκόμενα; Βέβαια, σύμφωνα με την παράδοση, ο Όμηρος ήταν τυφλός – υπάρχει μια αμφιβολία αν τα είδε όλα όσα έγιναν στα πανωδώματα του παλατιού, τόσα χρόνια, με τους μνηστήρες …
Η Καλυψώ …. Η απόλυτη φαντασίωση του άντρα, από τα χρόνια του Ομήρου, ως τις μέρες μας – και ως τον αιώνα τον άπαντα. Η πραγματική γυναίκα του Οδυσσέα – εφτά χρόνια έζησε μαζί της, ενώ με την Πηνελόπη σκάρτα δύο, ως την επιστροφή.
Ο Οδυσσέας τη συνάντησε στην κορύφωση της δύναμής του, αλλά …ναυαγός, ως συνήθως. Η Καλυψώ τον ερωτεύτηκε, θεά ούσα, και του έδωσε τα πάντα. Αν έμενε μαζί της, θα τον έκανε αθάνατο
Αλλά, ο άντρας μένει πάντα παιδί: όταν τα έχει αυτά τα πάντα, θέλει …άλλα! Θέλει ανεξάρτητο στόχο. Θέλει ταξίδι. Θέλει …κι άλλες. Ίσως, δεν αντέχει τον απόλυτο έρωτα......…Η Καλυψώ δεν άντεχε άλλο να τον έχει κι αυτός να θέλει να φύγει, να θωρεί με τις ώρες το πέλαγο και ν’ αναστενάζει.
Αλλά, ο άντρας μένει πάντα παιδί: όταν τα έχει αυτά τα πάντα, θέλει …άλλα! Θέλει ανεξάρτητο στόχο. Θέλει ταξίδι. Θέλει …κι άλλες. Ίσως, δεν αντέχει τον απόλυτο έρωτα......…Η Καλυψώ δεν άντεχε άλλο να τον έχει κι αυτός να θέλει να φύγει, να θωρεί με τις ώρες το πέλαγο και ν’ αναστενάζει. Έκλαψε, διαμαρτυρήθηκε στον Ερμή και …τον ξεπροβόδισε….... στο καλό....Οδυσσέα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το Άλλο μου Παιδί...
Το σόι...
Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
When Black Birds Fly (2016)Πριν από 8 χρόνια
-
[New Apk] Tales From Deep Space v1.0.0 [ADRENO]Πριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
Η ευθύνη του ηγέτη στις δύσκολες στιγμέςΠριν από 13 χρόνια
-
Καλό μήνα!Πριν από 14 χρόνια
-
-
3 Μουχαμπέτια:
Η Έρημη Χώρα
Πέσαμε τελικά στον γκρεμό, το ΔΝΤ είναι εδώ. Η κυβέρνηση, μέσα από απίστευτες παλινωδίες και αντιφάσεις, υπέκυψε στην πίεση των αγορών χωρίς όρους. Το μέλλον της χώρας είναι πια άδηλο, η καταδίκη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων δεδομένη.
Δεν έχω γνωρίσει στη ζωή μου κυβέρνηση, που να αθέτησε τόσο γρήγορα, τόσες υποσχέσεις, που να εξαπάτησε τόσο έναν ολόκληρο λαό και που εξακολουθεί στο ίδιο τροπάριο, χωρίς ντροπή, με την πλεοψηφία των ΜΜΕ (ευτυχώς υπάρχουν και λίγες εξαιρέσεις) να υποστηρίζουν με φανατισμό τις αυτοκτονικές (για το λαό) επιλογές της και να συσκοτίζουν οποιαδήποτε άλλη άποψη.
Οι συνειδητά ψευδείς υποσχέσεις του κ Παπανδρέου προεκλογικά δείχνουν και την αγωνία, το κόμμα του να καταλάβει με κάθε μέσον την εξουσία. Ίσως οι κυρίαρχοι του πλανήτη και οι ελέγχοντες την παγκόσμια οικονομία να πίστευαν ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει μέρος του συνδικαλιστικού κινήματος, θα μπορούσε να λάβει τόσο αντιλαϊκά μέτρα. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, τι ντροπή, υποκλίνονται μπροστά στην καταστροφή της χώρας, υποτελείς όντες του κόμματος.
Ουδεμία άλλη εναλλακτική δυνατότητα εξετάστηκε από την κυβέρνηση για να απορριφθεί ως ανεφάρμοστη. Μας οδήγησαν στο μονόδρομο του ΔΝΤ χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η τρομοκρατία των Ελλήνων είναι καθημερινή πρακτική τόσο από τα κυβερνητικά στελέχη όσο και από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Πιστεύεται αν κάποιος π.χ. εργολάβος, που κατέχει ΜΜΕ, έβγαινε χαμένος από την προσφυγή στο ΔΝΤ θα την υποστήριζε μέσα από την τηλεόρασή του ή την εφημερίδα του; Μάλλον θα την πολεμούσε με φανατισμό.
Βέβαια, θα μου πει κανείς, πως το κεφάλαιο στη χώρα μας (τράπεζες κλπ) θα βγει σχεδόν αλώβητο από την κρίση την οποία θα πληρώσουν αποκλειστικά οι μη έχοντες και οι μη κατέχοντες. Οι επιλογές της κυβέρνησης, που τόσο εύκολα έκανε, δεν πλήτουν κατ' ουσίαν τόσο το μεγάλο κεφάλαιο αλλά τον μικρομεσαίο Έλληνα. Αυτό, από μόνο του λέει, ποιανών συμφέροντα υπηρετεί η δήθεν σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση δεν πίεσε για διαπραγμάτευση του χρέους για να μην χάσουν οι δανειστές - τράπεζες αδιαφορώντας τι αυτό θα σημάνει για τον Ελληνικό λαό (τουλάχιστον την πλειοψηφία του).
Ο λαός είναι μάλλον παγωμένος μπροστά σε όλα αυτά τα απίστευτα που συμβαίνουν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και γι' αυτό πιστεύω ότι και οι κινητιποιήσεις δεν γενικεύτηκαν ακόμη.
Η αριστερά, σε ιδεολογικό αδιέξοδο, περιορίζεται σε καταγγελίες εφ' 'ολης της ύλης και σε περιστασιακές απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς μαζική συμμετοχή.
Θα έπρεπε να οργανωθεί έστω αυθόρμητα και μέσα από τα μπλογκς ένα κίνημα διαμαρτυρίας γιατί τα χειρότερα έπονται.
Έλληνες Αντισταθείτε!
καλά, διαφωνούμε στα περισσότερα, αλλά δεν πειράζει...Είχα ξεχάσει πόσο "νόστιμα" είναι τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς...Ευτυχώς πάντως που η Ναυσικά ξέμπλεξε τόσο εύκολα από τον Οδυσσέα, και δεν καταστράφηκε η κοπέλα :)
Μπα τώρα που το ξαναβλέπω το κείμενο, στα δικά μου έρχεσαι...Ακόμα καλύτερα!
Εσύ βέβαια τον αποκαλείς "μεγάλο παιδί", τον ακατονόμαστο, αλλά υποθέτω είναι χάριν ευγενείας ;)
Και όχι μόνον 40+ αλλά μάλλον 60+ ήταν όταν τον βρήκε η Ναυσικά, στην παραλία...
Δημοσίευση σχολίου