MeDuSa: Παύλου Νιρβάνα: Ἕνας οὐτοπιστής Ἑλληνολάτρης

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Παύλου Νιρβάνα: Ἕνας οὐτοπιστής Ἑλληνολάτρης

10:15 μ.μ. |

Αναρτηθηκε απο MeDuSa |

Μία παραμονή πρωτοχρονιᾶς, παίζαμε χαρτιά στό σπίτι τοῦ μακαρίτη μουσικοῦ Ἀξιώτη. Ἤτανε κι ὁ Γιαννόπουλος, πού ἀκολουθοῦσε τό παιγνίδι – μπακαρά σεμέν-ντέ-φέρ – χωρίς νά παίζει. Μέ τά πολλά, τόν καταφέραμε νά κάνει ἕνα γύρο γιά τό καλό του χρόνου. Ἔβγαλε δύο τάλληρα – τά μόνα, πού εἶχε, ὅπως ἔμαθα ἀργότερα ἀπό τόν ἴδιο, ἀπάνω του – καί ὅταν ἦρθε ἡ σειρά του, ἔκανε μπάγκο. Κέρδισε τρεῖς φορές.

Τοῦ εἶπα τότε, καθώς καθόμουνα κοντά του, ὅτι εἶχε τό δικαίωμα ν΄ ἀποσύρει καί νά ξαναβγεῖ μέ ἕνα μικρό ποσό.

-Τ΄ ἀφίνω ὅλα…εἶπε, χωρίς νά μέ προσέξει.

Ξανακέρδισε.

-Τ΄ ἀφίνω ὅλα.

-Τί κάνεις ἐκεῖ; τοῦ ψιθύρισα. Θά πέσεις καί θά τά χάσεις ὅλα σου τά κέρδη μαζί μέ τό κεφάλαιό σου. Αὐτό εἶναι τρέλλα…Τράβηξε τά λεφτά σου.

-Τ΄ ἀφίνω ὅλα…ἤτανε καί πάλι ἡ ἀπάντησή του.

Ὅλοι του ποντάριζαν, περιμένοντας νά πέσει ἀπό στιγμή σέ στιγμή. Ἡ τύχη ὅμως τόν εὐνοοῦσε ἀπίστευτα. Ἔκανε δεκατρεῖς πάσσες στήν ἀράδα. Μπροστά του εἶχε συσσωρευθεῖ ἕνας λόφος ἀπό χαρτονομίσματα.

-Εἶσαι τρελλός…τοῦ ψιθύρισα πάλι. Δέν μπορεῖς νά κερδίζεις αἰωνίως. Τράβηξε τά λεφτά σου. Θά πέσεις….

-Τό ξέρω μου εἶπε ψυχρά.

Καί γυρίζοντας πρός τούς πονταδόρους, πού τόν ρωτοῦσαν πόσα ἀφίνει.

-Τ΄ ἀφίνω ὅλα… ξαναεῖπε.

Ἔπεσε.

-Τά βλέπεις, τώρα; τοῦ εἶπα.

Γαλήνιος, ἀτάραχος, γελαστός, σά νά μήν τοῦ εἶχε συμβεῖ τίποτε, μοῦ ἀποκρίθηκε.

-Μήπως δέν τό ἤξερα πῶς θά πέσω;

Καί ἀποσύρθηκε σ’ ἕνα καναπεδάκι, χωρίς πεντάρα στήν τσέπη, μέ τό καλύτερο κέφι τοῦ κόσμου, γιά νά ἐξακολουθήσει ἀμέριμνα τό διάβασμα κάποιου περιοδικοῦ, πού εἶχε βρεῖ ἀπάνω σ΄ ἕνα τραπέζι. Ἐννοεῖται, ὅτι τίποτε δέν ἄλλαξε στόν κόσμο καί στήν Ἑλλάδα, μέ τό κήρυγμα καί τό παράδειγμα τοῦ Περικλῆ Γιαννόπουλου.

Τό «Πανελλήνιον Κοινόν» ἔμεινε ὁλότελα ἀδιάφορο πρός τά φλογερά μανιφέστα του καί ἡ προφητική του φωνή ἔσβυσε, χωρίς καμμιά ἀπήχηση, «φωνή βοῶντος ἐν τή ἐρήμω».Γιά πολύν καιρόν, ἀπό τότε, ὁ Γιαννόπουλος δέν ἀκούστηκε πιά.

Εἶχε ἀπελπισθεῖ τάχα κι ὁ ἴδιος ἀπό τό ἰδανικό του ἤ εἶχε συγκεντρωθεῖ περισσότερο σ΄αὐτό καί, τραβηγμένος ἀπό τήν ζωή, εἶχε κλεισθεῖ μέσα στά τείχη τῆς οὐτοπίας του καί ζοῦσε μέ τίς σκιές καί τά φαντάσματα ἑνός κόσμου, ποῦ τόν εἶχε πλάσει ὁ ἴδιος; Δέν ἐμάθαμε παρά τήν ἡρωική του ἔξοδο.

Ἕνα πρωί, πλημμυρισμένο ἀπό φῶς – τό ἑλληνικό φῶς, πού τόν εἶχε μεθύσει σέ ὅλη του τή ζωή, σά δυνατό, παλαιό κρασί – καββαλίκεψε ἕνα ἄσπρο ἄλογο, τράβηκε πρός τό Πέραμα, μέ γρήγορο καλπασμό, καί, ὅταν ἀντικρυσε μπροστά του τά βουνά τῆς Σαλαμίνας, κατέβηκε στό γιαλό, προχώρησε – φανταστικός καββαλάρης – στά γαλανά, διάφανα νερά, κράτησε τά ἰνία τοῦ ἀλόγου τοῦ σ΄ἕνα σημεῖο, πυροβόλησε τήν καρδιά του, μέ τό ὅπλο πού κρατοῦσε ἀπάνω του, κι ἔπεσε, νεκρός, ἀπό τή σέλα του, μέσα στά ἱερά κύματα, πού τόν δέχτηκαν, ἀδιάφορα κι αὐτά σάν τούς ἀνθρώπους, γιά νά τόν ξεβράσουν στό ἀκρογιάλι τῆς Ἐλευσίνος, πού τοῦ ἔγεινε τάφος, μέ λίγα λουλούδια τοῦ ἀγροῦ, πού εἶχαν σκορπίσει ἀπάνω στό ὡραῖο σῶμα τοῦ νεκροῦ Ἀδώνιδος, εὐλαβητικές, χωριάτισσες παρθένες.

Ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος δέ στάθηκε τυχερώτερος στό ἔργο τοῦ θανάτου του ἀπό τό ἔργο τῆς ζωῆς του. Θέλησε νά δημιουργήσει ἕναν ἑλληνικό θάνατο καί πραγματοποίησε ἕνα θάνατο, πού θά ταίριαζε περισσότερο στόν Δόν Κιχώτη, παρά σ΄ἕναν Ἕλληνα «ἐστέτ». Ἡ Μοίρα τοῦ Μαγχησίου Ἱππότη στάθηκε ἔτσι ἡ Μοίρα τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου του, μία Μοίρα βαρβαρικιά τραγική....

2 Μουχαμπέτια:

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...: ομορφα λιγια ....την καλημερα μου!; 10 Απριλίου 2010 στις 10:16 π.μ.
astrosfiga είπε...: medusa ειμαι η astrosfiga από το www.astrogossip.gr
Έχω διαβάσει άρθρα σου σχετικά με την αστρολογία και ειδικότερα την ωριαία. Πολύ ενδιαφέρουσες οι αναλύσεις σου. Δεν ξέρω ποια είσαι και ούτε έχω να σου προσφέρω κάτι σε υλικό επίπεδο αν όμως το επιθυμούσες θα ήταν μια καλή ευκαιρία να συμμετέχεις και εσύ στο www.astrogossip.gr κάνοντας πιο γνωστή τηνν δουλειά σου.
Το e-mail μου astrosfiga@gmail.com

Συνέχισε έτσι!!!; 12 Απριλίου 2010 στις 11:25 μ.μ.