MeDuSa

«Μοῦ δόθηκε νὰ γράψω σὲ μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται μόνον ἀπὸ μερικὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Παρ’ ὅλ’ αὐτά, μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται ἐπὶ δυόμισι χιλιάδες χρόνια χωρὶς διακοπή, καὶ μ’ ἐλάχιστες διαφορές.
Ἡ παράλογη αὐτή, φαινομενικά, διάσταση, ἀντιστοιχεῖ καὶ στὴν ὑλικοπνευματικὴ ὀντότητα τῆς χώρας μου. Ποὺ εἶναι μικρὴ σὲ ἔκταση χώρου καὶ ἀπέραντη σὲ ἔκταση χρόνου.
Χωρὶς νὰ λησμονεῖ κανεὶς ὅτι στὸ μάκρος εἰκοσιπέντε αἰώνων δὲν ὑπῆρξε οὔτε ἕνας, ἐπαναλαμβάνω, οὔτε ἕνας, ποὺ νὰ μὴ γράφτηκε ποίηση στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα.
Νά τί εἷναι τὸ μεγάλο βάρος παράδοσης
ποὺ τὸ ὄργανο αὐτὸ σηκώνει.»

Ὀδυσσέας Ἐλύτης,
Λόγος στὴν ἀπονομὴ τοῦ Βραβείου Νόμπελ