MeDuSa: Έτσι έζησα πάντοτε…

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Έτσι έζησα πάντοτε…

5:35 μ.μ. |

Αναρτηθηκε απο MeDuSa |

Ναι…πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα… πάντοτε σε περίμενα.
Σαν ήμουνα παιδί και με έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε, τι έχεις… ; Δεν μίλαγα… μονάχα κοίταζα πίσω απ’ τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα…
και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κονδύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια… Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής...
ήταν που αργούσες ακόμα, όταν τη νύχτα κοίταζα τα αστέρια...
ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου, και όταν χτύπαγε η πόρτα μου
και άνοιγα δεν ήτανε κανείς....

Κάπου όμως μες στον κόσμο, ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε...
Έτσι έζησα πάντοτε…
Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά θυμάσαι;
Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά, σαν να με γνώριζες από χρόνια…
μα και βέβαια με γνώριζες...

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου…

Λειβαδίτης

1 Μουχαμπέτια:

Πάνος είπε...: Και το όνειρο γίνεται μαγεία........ και η μαγεία των ματιών σου αφήνει άστρα στο δωμάτιό μου............; 15 Δεκεμβρίου 2009 στις 2:52 π.μ.