Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Έτσι έζησα πάντοτε…



Ναι…πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα… πάντοτε σε περίμενα.
Σαν ήμουνα παιδί και με έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε, τι έχεις… ; Δεν μίλαγα… μονάχα κοίταζα πίσω απ’ τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα…
και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κονδύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια… Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής...
ήταν που αργούσες ακόμα, όταν τη νύχτα κοίταζα τα αστέρια...
ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου, και όταν χτύπαγε η πόρτα μου
και άνοιγα δεν ήτανε κανείς....

Κάπου όμως μες στον κόσμο, ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε...
Έτσι έζησα πάντοτε…
Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά θυμάσαι;
Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά, σαν να με γνώριζες από χρόνια…
μα και βέβαια με γνώριζες...

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου…


Λειβαδίτης

1 Μουχαμπέτια:

Πάνος είπε...

Και το όνειρο γίνεται μαγεία........ και η μαγεία των ματιών σου αφήνει άστρα στο δωμάτιό μου............

Related Posts with Thumbnails

MeDuSa-Kia

Blog Archive

Το Άλλο μου Παιδί...

Το σόι...

Ο Φονιάς...Νιαρ

Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω

Προσοχή...!

Στον αγώνα της ζωής....


....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...


.... να κρατάς τα μάτια σου....


...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.


Oscar Wilde

Το νου σας... ;o)

....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…

χς βαρς κούεται, πολλ τουφέκια πέφτουν ;o)

About Μή!

Ο Ρουφιάνος...