Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009
Κάθε Πρωΐ...
12:34 μ.μ. | 
Αναρτηθηκε απο
MeDuSa
Κάθε πρωί...Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια...
Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί...
Χαιρετάμε τους χθεσινούς φίλους
Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες...
Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά...
(Ασήμαντες απαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει η μοναξιά;)
Μ. Αναγνωστάκης
Ετικέτες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το Άλλο μου Παιδί...
Το σόι...
Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
When Black Birds Fly (2016)Πριν από 8 χρόνια
-
[New Apk] Tales From Deep Space v1.0.0 [ADRENO]Πριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
Η ευθύνη του ηγέτη στις δύσκολες στιγμέςΠριν από 13 χρόνια
-
Καλό μήνα!Πριν από 14 χρόνια
-
-
5 Μουχαμπέτια:
που τελειωνει η μοναξια..χμ.(αχ ο αναγνωστακης!!)..ισως να τελειωνει στο σημειο εκεινο που γνωριζουμε τον εαυτο μας..και αρχιζουμε να αγαπαμε αληθινα τους αλλους..
καλησπερα..υπεροχη αναρτηση!!
Ὅταν τὶς νύχτες τριγυρνῶ στὴ μοναξιά μου,
ψάχνω μέσ᾿ σὲ χιλιάδες πρόσωπα νὰ βρῶ
ἐκεῖνο τὸ τρεμούλιασμα στὴν ἄκρη τοῦ ματιοῦ σου.
Ἂν ἔστω κι ἕνας μόνο ἀπηχοῦσε
κάτι ἀπ᾿ τὴ δική σου ὀμορφιά,
θὰ τοῦ ῾λεγα: -«Λοιπόν, τί περιμένεις;
μὲ τὰ καρφιὰ τῶν παπουτσιῶν σου κάρφωσέ με».
καὶ δὲ θὰ καρτεροῦσα πιὰ γλυκὸ φιλὶ
οὔτε μία τρυφερὴ περίπτυξη.
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πανέμορφο...
(Χάθηκες εσύ...)
Τώρα ποὺ βρῆκα πιὰ μίαν ἀγκαλιά,
καλύτερη κι ἀπ᾿ ὅ,τι λαχταροῦσα,
τώρα ποὺ μοῦ ῾ρθαν ὅλα ὅπως τὰ ῾θελα
κι ἀρχίζω νὰ βολεύομαι μὲς στὴν κρυφὴ χαρά μου,
νιώθω πὼς κάτι μέσα μου σαπίζει.
Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σὲ ξένες αγκαλιές,
απελπισμένο κρέμασμα απὸ λαγόνια ξένα.
Πέσιμο εκεί ποὺ μοναχὰ η μοναξιὰ οδηγεί:
νὰ υποτάξω ακόμη καὶ τὸ πνεύμα μου,
νὰ τὸ προσφέρω σὰν τὴν έσχατη ὑποταγή....
απολογισμός της μοναξιάς... αλλά προφανώς τον έχεις διαβάσει όλο τον χριστιανόπουλο... :P
Δημοσίευση σχολίου