Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Νίκος Καζαντζάκης - "Ασκητική"

( Αποσπάσματα )


Η κραυγή που γροικάς δεν είναι δική σου. Δε μιλάς εσύ. Μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ. Πεθυμούν αρίφνητες γενιές απόγονοι με την καρδιά σου…
Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο.Εσύ είσαι ήσκιος, αυτή κρέας…

Δεν είσαι λεύτερος…Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας πρόπαπος αφρίζει στο στόμα του, όταν αγαπάς, ένας προγονός απηλιώτης μουγκαλιέται, όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομίζει φαντάσματα η κεφαλή σου!
Σαν ένας λάκκος αίμα είναι η κεφαλή σου και μαζώνουνται κοπαδιαστάοι ψυχές των πεθαμένων και σε πίνουν και ζωντανεύουν. "Μην πεθάνεις, για να μην πεθάνομε! φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί….Δεν προφτάσαμε να κάνομε έργα τις ιδέες μας….Κάμε τις έργα εσύ.
Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή, ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά, όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε αρίφνητες μοίρες. Ως περπατάς, ανοίγεις, δημιουργάς την κοίτη, όπου θα μπει και θα οδέψει ο ποταμός τηςράτσας….

Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας….
Ποιος είναι ο σκοπός σου…;

Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι νανιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους….Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε περάσει…

Μια δύναμη μέσα σου, ανώτερή σου, διαπερνάει συντρίβοντας το κορμίκαι το νου σου και φωνάζει: "Παίξε το τωρινό, το σίγουρο, μην το λυπάσαι, παίξε το για χάρη του αβέβαιου και μεγαλύτερού σου. Μην κρατάς τίποτα για υστερνή.

Μου αρέσει ο κίντυνος. Μπορεί να χαθούμε, μπορεί να σωθούμε. Μη ρωτάς! Απίθωνε κάθε στιγμή στα χέρια του κιντύνου τον κόσμο όλο!....Εγώ, ο σπόρος του αγέννητου, τρώγω τα σωθικά της ράτσας μου και….φωνάζω!

3 Μουχαμπέτια:

Aristodimos είπε...

‘’Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή; Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές-θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες - ν’ απομείνεις μόνος και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου... Ποια ‘ναι η πιο αντρίκια χαρά; Ν’ αναλαβαίνεις την πάσα ευθύνη’’.

Η αναζήτηση κάποιου σκοπού, ενός νοήματος, απετέλεσε το κύριο μέλημά σε ολη του την ζωή και γι αυτό γραφει στον "Βραχόκηπο":

’’Ποιος είναι ο δρόμος για την εκπλήρωση του δικού μου του νόμου; Να διαταράξω την τάξη, να συντρίψω το πρωτόκολλο, να ξεστρατίσω από τους προγόνους. Να αλητεύσω στ’ απαγορευμένα, στις αγέρωχες κι επικίντυνες περιοχές του αβέβαιου. Να έχω το θάρρος να είμαι μόνος’’

Χαρηκα που σε βρήκα,

Αρης

MeDuSa είπε...

Καλώς ήρθες... Η χαρά δική μου... :o)

FarFromHere είπε...

Ευχαριστώ για τη θύμηση, πάνε τόσα πολλά χρόνια από όταν διάβασα την Ασκητική. Πόσο πολλαπλό ως περιεχόμενο.Μεταξύ άλλων, το μεταφυσικό και η μνήμη του DNA, το ιδανικό και η ψυχολογία, η ιστορία και η υπέρβασή της...

Related Posts with Thumbnails

MeDuSa-Kia

Blog Archive

Το Άλλο μου Παιδί...

Το σόι...

Ο Φονιάς...Νιαρ

Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω

Προσοχή...!

Στον αγώνα της ζωής....


....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...


.... να κρατάς τα μάτια σου....


...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.


Oscar Wilde

Το νου σας... ;o)

....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…

χς βαρς κούεται, πολλ τουφέκια πέφτουν ;o)

About Μή!

Ο Ρουφιάνος...