MeDuSa

Μου σφίγγει ο καημός, σα θηλειά το λαιμό...Και μες' την καρδιά με δαγκώνει σα φίδι

Παράξενο θέλω ν' αρχίσω ταξίδι...Χωρίς, μα χωρίς τελειωμό

Το δρόμο μ' αργά να τραβώ, να τραβώ...Αλλά πουθενά και ποτέ να μη στέκω,

Ψυχή να μη βρίσκω, ή πάντα να μπλέκω...Με κόσμο τυφλό και βουβό

Να νοιώθω τριγύρω πλατειά ερημιά...Κλεισμένα τα σπίτια, τα τζάκια σβησμένα

Ψηλά να μη φέγγη αστέρι κανένα...Και κάτου γυναίκα καμιά

Αι! Ίσως σε τέτοιο ταξίδι αν βρεθώ...Ατέλειωτο, έρμο, σε αγνώριστη χώρα

Δε θα χω περίσσια λαχτάρα σαν τώρα...Αγάπη, από σε να χαθώ!

Ανόητη Καρδιά Μου…