MeDuSa

Στην εξέταση της ιστορίας του μοναστηριού θα πρέπει να διακρίνουμε δύο χρονικές περιόδους στην μακραίωνη πορεία του. Η πρώτη περίοδος, που είναι η πιο μεγάλη χρονικά, εκτείνεται έως τις αρχές του 17ου αι. και η δεύτερη έως σήμερα. Η πρώτη είχε ως κέντρο λατρείας τον Ιερό Ναό της Παναγίας και η δεύτερη του Αγίου Γεωργίου. Δεν γνωρίζουμε τη χρονολογία δράσης του, αλλά οι τελευταίες σωστικές ανασκαφές στα Βαργίανια έδειξαν μία αξιόλογη δράση, από τα πρώτα κιόλας χριστιανικά χρόνια. Πάντως, στις αρχές του 17ου αι. χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Η οχυρωματική διάταξη των κτηρίων γίνεται φανερή και από τον υψηλό πύργο της εισόδου, τις πολλές πολεμίστρες, τις εξόδους κινδύνου, τις κρύπτες-καταφύγια. Σήμερα, το καθολικό της Μονής είναι η Εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και έτσι φαίνεται να ήταν, τουλάχιστον από τις αρχές του 19ου αι., με όλα τα κτίσματα του μοναστηριακού συγκροτήματος.
Η παράδοση θέλει τον Αϊ-Γιώργη κτίσμα της Φιλικής Εταιρείας, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο των αγωνιστών στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα. Κτήτορας του μοναστηριού είναι ο ηγούμενος παπά-Κοσμάς, όπως παριστάνεται στην είσοδο της εκκλησίας. Οι εργασίες τελείωσαν το 1836.

Σύμφωνα με τον κ. Ράπτη, η πνευματική δράση της Μονής, στην πρώτη φάση της ιστορικής πορείας της, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τη σωζόμενη αλληλογραφία του κώδικα των Βρυξελλών ΙΙ 2406 του παπά-Νικόλα Μυροκοβίτου, υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική. “Διαφαίνεται- προσθέτει ο κ. Ράπτης- πως με κέντρο τη Μονή Μυροκόβου, απ’ όπου έπαιρναν τα πρώτα γράμματα, εξακτινώνονται έπειτα οι λόγιοι στα κέντρα του ελληνισμού. Αφέθηκε να σβήσει έτσι άδοξα, στο πρώτο μισό του 20ου αι., από τους τελευταίους μοναχούς αυτό το προπύργιο του πνεύματος και της ελευθερίας στο κέντρο της ορεινής Ελλάδας”. Κάθε χρόνο, στις 23 Απριλίου ή τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, πανηγυρίζει το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και γίνεται παραδοσιακό ημερήσιο πανηγύρι που κρατάει ως αργά το απόγευμα.
Ακόμη, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει το μοναδικό άθικτο κομμάτι του ποταμού Αχελώου και να επισκεφτεί το Διάσελο, όπου στις τελευταίες ανασκαφές βρέθηκε οικισμός, που χρονολογείται 300π.Χ. Τα Βαργιάνια, όπου η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ναό του 5ου μ.Χ. αιώνα και τάφους του 10ου αι. Στο Μυλογόζι-Χειρόλακος υπάρχει το μονοπάτι, απ’ όπου πέρασε ο Άρης Βελουχιώτης και η τοποθεσία “Φάγκος”, όπου σκοτώθηκε.
Στο Μυρόφυλλο έγινε η συνάντηση των αντιστασιακών οργανώσεων ΕΛΑΣ, με τον Αρχικαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη και τον Στρατηγό Σαράφη, ΕΔΕΣ, με τον Στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα και ΕΚΑ, με τον αρχηγό Ψαρό, όπου υπέγραψαν το Σύμφωνο Μυρόφυλλο-Πλάκα.

Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα μοναδικού κάλλους φυσικό τοπίο στα βουνά, τα φαράγγια, τις σπηλιές και τις άθικτες εξοχές του χωριού, τους ζωντανούς οικισμούς του, Γκολφάρι, Γλύστρα, Πύργος, Φτέρη, Μπουρνιάς, Καραβδέϊκα, Μηλότοπος, τις κορφές Χατζή, Αλαμάνος και Αηλιάς.

Κάθε χρόνο, εκτός από το πανηγύρι του Αϊ Γιώργη, γιορτάζονται η Αγία Παρασκευή, στις 26 Ιουλίου, ο προφήτης Ηλίας, στις 20 Ιουλίου, τριήμερο παραδοσιακό πανηγύρι, στις 15 Αυγούστου, με πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Παρά τις ιδιαιτερότητες, οι κάτοικοι- μόνιμοι και απόδημοι- συσπειρώνονται γύρω από τους έξι εκπολιτιστικούς συλλόγους: ” Σύλλογος αποδήμων Μυροφυλλιτών “ με έδρα την Αθήνα, “ Παν-θεσσαλικός Σύλλογος Μυροφυλλιτών ‘Ο Άγιος Γεώργιος’”, με έδρα την Αγριά Βόλου, “Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Νότιας Πίνδου & μνημείων Αχελώου-Ι.Μ. Αγίου Γεωργίου Μυροφύλλου”, “Σύλλογος Γκολφαρίου”, “Σύλλογος Γλύστρας” και “Σύλλογος Μυροφυλλιτών Τρικάλων “, με κοινό σκοπό την αναδιοργάνωση του χωριού, τη στήριξη και ανάπτυξη και τη διάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Γι’ αυτό εκδίδεται εδώ και 30 χρόνια η εφημερίδα “Το Μυρόφυλλο “, ( Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών ) από το Σύλλογο Αποδήμων Μυροφυλλιτών.

Για την ιστορία της περιοχής εκδόθηκαν και έξι βιβλία: ”Ένας δάσκαλος θυμάται ” του Δημ. Παπανικολάου, αναφορικά με την αντίσταση στο χωριό, ”Αφύλακτοι θησαυροί ” του Δημητρίου Ελ. Ράπτη, ”Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου Μυροφύλλου Τρικάλων” του Ελευθερίου Καρακίτσιου, ”Το Μυρόφυλλο Τρικάλων 1880 – 1980 ‘‘ του Δημητρίου Ελ. Ράπτη (κοινωνιολογική μελέτη ), ”Εις μάτην” έκδοση της Κοινότητας Μυροφύλλου για την Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου και τέλος ‘‘Ένας Άγιος – Ένα Χωριό” έκδοση της Κοινότητας Μυροφύλλου για την Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου και το Μυρόφυλλο.

Απ. Ζώης
Πηγή : http://helectra.wordpress.com/page/2/