MeDuSa

ΕΙΣΟΔΟΣ

Τα νεαρά παιδιά μοιράζουν τις ταινίες, τα ροδοπέταλα και το σιτάρι στους καλεσμένους.
Οι νεόνυμφοι, ο παράνυμφος και οι δαδοφόροι μένουν στο βωμό, ενώ οι υπόλοιποι λαμβάνουν μια πιο διακριτική θέση.

ΑΝΟΙΓΜΑ
Ο/Η Ιερέας/εια ανάβει την επιβώμεια πυρά και επικαλείται τους Θεούς.

Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα,
κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών
δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν.

Στη συνέχεια παίρνει μ' ένα κλαδάκι ελιάς επιβώμεια πυρά και τη βυθίζει μέσα σε δοχείο αρωματισμένου νερού, δημιουργώντας αγίασμα.



Η νύμφη επικαλείται τη θεά Αρτέμιδα και τις Μοίρες.

Ευχή Αρτέμιδος και Μοιρών
Θυμιάματα λιβάνου, αρωμάτων, σπονδή οίνου

Κλύθι μευ ώ Αρτέμιδα βασίλεια,
Διός πολυώνυμε κούρη
σεπτή παρθένα, άλκιμον ήτορ έχουσα,
κουροτρόφε προστάτιδα των νεαρών παιδιών,
και Μοίραι, φίλα τέκνα της Νυχτός
κλύτε μου ευχουμένης, σεις στα πορφυρά ενδεδυμένες,
σεις η εύνομος αρχή, Διός τέλειον όμμα.
Λάχεση, Κλωθώ και Άτροπε
μόνο εσείς οράτε τον βίο των θνητών.
ακούσατ' εμών, οσίων λοιβών τε και ευχών
και δώστε βίον λαμπρόν, ευφρόσυνον και ανθηρόν.

Η μητέρα του γαμπρού προσφέρει στη νύμφη μέλι με καρύδια και εύχεται:

« το εράν, το ασπάζεσθαι και το φιλείν,
μόνον είναι σπουδαία ».

Ο γαμπρός επικαλείται τον θεό Απόλλωνα.

Ευχή Απόλλωνος
Θυμίαμα λιβάνου, σπονδή οίνου

Μνήσομαι ουδέ λαθώμαι Απόλλωνος Εκάτοιο.
Ελθέ Μάκαρ Παιάν, Φοίβε αγλαότιμε, ήιε ολβιοδώτα
συ που βλέπεις τον απέραντο αιθέρα
και την ευτυχισμένη γη από ψηλά,
από χρόνια πρότερα, όσιο είναι έθιμο εσέ να επικαλούμαι.
Κλύθι μευ ευχουμένου κι απόδιωξε νούσους χαλεπάς,
άλγη τε και κήρας.

Ο/η παράνυμφος δίνει στους νεόνυμφους δυο πολύσπορους άρτους, ενώ ο/η ιερέας/εια εύχεται στους γαμήλιους θεούς, Δία και Ήρα.

Ευχή Διός και Ήρας
Θυμίαμα στύρακος και αρωμάτων, σπονδή οίνου

Κικλήσκω Μέγαν, Αγνόν, Άφθιτον, Πολυτίμητον Πατέρα Μακαρίων Θεών και ανθρώπων, Μέγιστον Ζευ
και Ήρα παμβασίλεια, μακαρίαν σύζυγον του Διός
Δέσποινα γαμήλια, ευμενέουσα Μήτερ.
Μόλοιτε ημίν και χάριν σπονδών δότε νεονύμφοις
υγείαν, ειρήνη κουροτρόφον, βίον εύθυμον και ευδαίμονα, βίον αμοιβαίας αφοσίωσης.

Η νύμφη και ο γαμπρός αποθέτουν τους άρτους στο βωμό. ο/η ιερέας/εια ενώνει τους καρπούς τους με χρυσή κορδέλα και επικυρώνει το γάμο τους, ευχόμενος:

Έστωσαν οι θεοί προστάται του κοινού σας βίου,
βίου ηδέως, εν αγαθότητι και ειρήνη,
βίου έχοντος παν ό,τι εις έκαστος εξ υμών επιθυμεί.



« ευδαίμονες, ευδαίμονες, ευδαίμονες ».

Εν συνεχεία, το ζευγάρι από το κέντρο του βωμού, απαγγέλει υπό την συνοδεία μουσικής, από κοινού μια σειρά ο ένας και μια ο άλλος, ευχή στην θεά Αφροδίτη και στον θεό Έρωτα, αρχίζοντας η νύμφη.

Θυμίαμα αρωμάτων, σπονδή οίνου

Την χρυσοστέφανη,
πάνσεπτη γαμοστόλον,
καλλίστην Αφροδίτη θα υμνήσουμε,
που έχει στο αθάνατο κεφάλι της
καλόπλεχτο στεφάνι χρυσαφένιο,
που σε θεούς κι ανθρώπους,
γλυκύν εγείρει ίμερον,
χαίρε Κυπρογενή Θεά,
που στους θνητούς μειλίχια δίνεις δώρα,
και τον ηδύν τον Έρωτα,
τον ισχυρόν τοξότην, τον πτερωτόν,
που φλόγα γεμίζει τους ανθρώπους,
τον ευφυή κλειδοκράτορα των πάντων,
που δίνει χαρές εις την ζωή μας.
Ελάτε ώ Μάκαρες Θεοί,
που δίνετε εράσμιους απογόνους,
φίλοι ανδρών και γυναικών,
τροφείς θνητών απάντων.

Η μητέρα τής νύφης προσφέρει στο γαμπρό γλυκό κυδώνι, ευχόμενη:

« Οίκειν ευδαίμονος και φιλοφρονήσασθαι αλλήλοις ».

Η/ο παράνυμφος σπένδει οίνο στο βωμό και οι νεόνυμφοι εύχονται από κοινού στην Πειθώ.

Ευχή Πειθούς
Θυμίαμα αρωμάτων

Εράσμια, πολυώνυμη Πειθώ
βροτών μέγα αγαθόν και χάρισμα
μέγιστον ιερό σου, ο λόγος,
σ' εσένα θεά ανοίγουμε την καρδιά μας
εγώ η ..............
κι εγώ ο ...............
είθε να διάγουμε βίο ευδαίμονα,
μετά φιλότητος και αμοιβαίας αφοσιώσεως
να θεωρούμε τίποτε σπουδαιότερο και ίσο από τον έρωτα
και όπως ο έρωτας ενώνει και όλα τα κάνει ένα
κοινός να είναι ο βίος μας, ο νους και οι ψυχές μας.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ' ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.
Γένοιτο.

Μικρά παιδιά αμφιθαλή προσφέρουν γλυκά στους καλεσμένους, προφέροντας χαμηλοφώνως:

« Έφυγον κακόν, εύρον άμεινον ».