Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Γη των ανθρώπων...
6:02 μ.μ. |
Αναρτηθηκε απο
MeDuSa |
Επεξεργασία ανάρτησης
Κάθησα απέναντι σε ένα ζευγάρι...
Ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα το παιδί είχε κουρνιάσει και κοιμόταν...
Μα γύρισε στον ύπνο του, και στο φως της λάμπας είδα το πρόσωπό του... Α! Τί γλυκό προσωπάκι! Από κείνο το ζευγάρι είχε βγει κάτι σα χρυσός καρπός. Από κείνα τα βαριά σκουτιά είχε βγει αυτό το επίτευγμα της γοητείας και της χάρης...
Έσκυψα πάνω σε αυτό το απαλό μέτωπο. Σ'αυτά τα γλυκά σουφρωμένα χείλη και είπα μέσα μου: Να ένα πρόσωπο μουσουργού, να ο Μότσαρτ όταν ήταν παιδί, να μια ωραία υπόσχεση ζωής. Οι μικροί πρίγκιπες των παραμυθιών δεν είχαν καμιά διαφορά από αυτό: προστατευμένο, χαϊδεμένο, καλλιεργημένο, και τί δε θα μπορούσε να γίνει!
Όταν στους κήπους γεννιέται, από διασταύρωση, ένα καινούριο ρόδο, όλοι οι κηπουροί συγκινούνται. Το απομονώνουν, το καλλιεργούν, το προσέχουν και το περιποιούνται. Μα δεν υπάρχουν κηπουροί για τους ανθρώπους. [...]
Είναι κάτι σαν το ανθρώπινο γένος που πληγώνεται εδώ, κι όχι το άτομο. Αυτό που με βασανίζει δε θεραπεύεται με τις σούπες των λαϊκών συσσιτίων.
Αυτό που με βασανίζει δεν είναι ούτε αυτές οι καμπούρες, ούτε αυτές οι ασκήμιες... Είναι ο Μότσαρτ που δολοφονείται μες στον καθένα από αυτούς τους ανθρώπους....
Antoine de Saint-Exupery
Ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα το παιδί είχε κουρνιάσει και κοιμόταν...
Μα γύρισε στον ύπνο του, και στο φως της λάμπας είδα το πρόσωπό του... Α! Τί γλυκό προσωπάκι! Από κείνο το ζευγάρι είχε βγει κάτι σα χρυσός καρπός. Από κείνα τα βαριά σκουτιά είχε βγει αυτό το επίτευγμα της γοητείας και της χάρης...
Έσκυψα πάνω σε αυτό το απαλό μέτωπο. Σ'αυτά τα γλυκά σουφρωμένα χείλη και είπα μέσα μου: Να ένα πρόσωπο μουσουργού, να ο Μότσαρτ όταν ήταν παιδί, να μια ωραία υπόσχεση ζωής. Οι μικροί πρίγκιπες των παραμυθιών δεν είχαν καμιά διαφορά από αυτό: προστατευμένο, χαϊδεμένο, καλλιεργημένο, και τί δε θα μπορούσε να γίνει!
Όταν στους κήπους γεννιέται, από διασταύρωση, ένα καινούριο ρόδο, όλοι οι κηπουροί συγκινούνται. Το απομονώνουν, το καλλιεργούν, το προσέχουν και το περιποιούνται. Μα δεν υπάρχουν κηπουροί για τους ανθρώπους. [...]
Είναι κάτι σαν το ανθρώπινο γένος που πληγώνεται εδώ, κι όχι το άτομο. Αυτό που με βασανίζει δε θεραπεύεται με τις σούπες των λαϊκών συσσιτίων.
Αυτό που με βασανίζει δεν είναι ούτε αυτές οι καμπούρες, ούτε αυτές οι ασκήμιες... Είναι ο Μότσαρτ που δολοφονείται μες στον καθένα από αυτούς τους ανθρώπους....
Antoine de Saint-Exupery
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
MeDuSa-Kia
Blog Archive
-
►
2013
(2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
-
►
2011
(95)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (28)
- ► Ιανουαρίου (21)
-
▼
2010
(392)
- ► Δεκεμβρίου (27)
- ► Σεπτεμβρίου (14)
-
▼
Μαρτίου
(24)
- Καληνύχτα
- Βαρέθηκα
- Η μέδουσα...
- Λέο Μπουσκάλια
- Οι μενεξέδες
- Για μένα
- Χρόνια (μας) Πολλά...
- Έτσι απλά...
- Τὸ ἐθνικὸν φρόνημα ἐνισχύεται...
- Ἐνθυμηθῆτε ὅτι εἶσθε Ἕλληνες
- BroKen...
- μιαν αγάπη σαν αλάνα…
- Θα δείξει...
- Όνειρα
- Λι...
- bookcrossing... Δοκιμάστε το...
- Οι ναοί
- Η Γοργόνα
- Ό,τι θυμάσαι..
- Τι ωραία...τι καλά…
- Η Κόμη της Βερενίκης
- Τι να πεις...;
- Πικρό το βράδυ φτάνει...
- Γη των ανθρώπων...
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (15)
Ο Φονιάς...Νιαρ
Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
When Black Birds Fly (2016)Πριν από 8 χρόνια
-
[New Apk] Tales From Deep Space v1.0.0 [ADRENO]Πριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
Η ευθύνη του ηγέτη στις δύσκολες στιγμέςΠριν από 13 χρόνια
-
Καλό μήνα!Πριν από 14 χρόνια
-
-
Προσοχή...!
Στον αγώνα της ζωής....
....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...
.... να κρατάς τα μάτια σου....
...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.
Oscar Wilde
....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...
.... να κρατάς τα μάτια σου....
...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.
Oscar Wilde
Το νου σας... ;o)
....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…
Ἀχὸς βαρὺς ἀκούεται, πολλὰ τουφέκια πέφτουν ;o)
Ἀχὸς βαρὺς ἀκούεται, πολλὰ τουφέκια πέφτουν ;o)
0 Μουχαμπέτια:
Δημοσίευση σχολίου