9:48 μ.μ. | 
Αναρτηθηκε απο
MeDuSa
Ερινύες
Κατά τον Ησίοδο, από το αίμα που έσταξε η πληγή του Ουρανού, όταν τον ακρωτηρίασε ο γιος του Κρόνος, γεννήθηκαν και οι θεότητες Ερινύες…
Ο Ευριπίδης αναφέρει ότι οι Ερινύες ήταν τρεις: η Αληκτώ (αυτή που τίποτα δεν την καταπραΰνει), η Τισιφόνη (αυτή που εκδικείται τους φόνους) και η Μέγαιρα (αυτή που εκδικείται το πνεύμα του μίσους)
Έργο των Ερινυών ήταν η καταδίωξη των ενόχων, ειδικά όλων όσοι δεν είχαν τηρήσει τις υποχρεώσεις που υπαγορεύει η οικογενειακή στοργή. Δηλαδή η μέριμνα και η αγάπη των γονιών απέναντι στα παιδιά καθώς επίσης και το αντίστροφο. Επίσης, οι Ερινύες τιμωρούσαν και καταδίωκαν με λύσσα όλους όσοι είχαν διαπράξει φόνο, ήταν κυριευμένοι από μίσος και κακία, ήταν επίορκοι ή δόλιοι. Επίσης, τιμωρούσαν όλες τις αντίθετες πράξεις προς τη φυσική τάξη και αρμονία του κόσμου.
Μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες μέσω των Ερινυών συμβόλιζαν τις τύψεις και τις ενοχές που κατακλύζουν την ψυχή και το μυαλό ενός άδικου, ενός κακού ή ενός εγκληματία και που τον οδηγούν στην καταστροφή του αποδεικνύοντας ότι, το μάτι της Θείας Δικαιοσύνης τα βλέπει όλα και μοιράζει στον καθένα δικαίως, εκείνη την αμοιβή που του αξίζει…
Στην Ιλιάδα του Ομήρου, βλέπουμε το θεό Άρη να τον καταδιώκουν οιΕρινύες επειδή βοήθησε τους Τρώες, αντίθετα προς την επιθυμία της μητέρας του Ήρας. Παρόμοια απειλή κρέμεται πάνω απ'τον Τηλέμαχο σε περίπτωση που έδιωχνε την Πηνελόπη από το πατρικό σπίτι. Η μητέρα του Μελέαγρου επικαλείται τις Ερινύες κατά του γιου της, που είχε σκοτώσει τ' αδέλφια της. Οι Ερινύες, σαν εκδικήτριες του φριχτότερου απ'όλα τα εγκλήματα, της πατροκτονίας, χρησίμεψαν για θέμα στους Έλληνες τραγικούς, ιδιαίτερα στους μύθους του Ορέστη και του Οιδίποδα. Οι συμφορές του Οιδίποδα προέρχονται από το ό,τι άθελα του, είχε καταστεί ένοχος απέναντι στους γονείς του. Σε άλλο μύθο, η Μέγαιρα, μαστίγωσε τόσο πολύ τις γυναίκες της αρχαίας Νύσας, ώσπου τρελάθηκαν και σκότωσαν τα παιδιά τους.
Ταυτόχρονα όμως οι υποχθόνιες θεότητες μπορούν και χάνουν το χαρακτήρα των αμείλικτων και στυγερών θεοτήτων. Όταν οι άνθρωποι τηρούν με ευλάβεια τους Συμπαντικούς Νόμους τότε είναι που οι Ερινύες μεταμορφώνονται σε Ευμενίδες...ευεργετικές θεότητες, που θεωρούνταν προστάτιδες των ξένων και των ζητιάνων. Επίσης οι Ευμενίδες απομάκρυναν από τον άνθρωπο ή μια χώρα, την καταστροφή, τις αρρώστιες, τον κίνδυνο, την ξηρασία, τους βλαβερούς ανέμους και έφερναν την ευφορία, την υγεία και την ευημερία…
Ο Ευριπίδης αναφέρει ότι οι Ερινύες ήταν τρεις: η Αληκτώ (αυτή που τίποτα δεν την καταπραΰνει), η Τισιφόνη (αυτή που εκδικείται τους φόνους) και η Μέγαιρα (αυτή που εκδικείται το πνεύμα του μίσους)
Έργο των Ερινυών ήταν η καταδίωξη των ενόχων, ειδικά όλων όσοι δεν είχαν τηρήσει τις υποχρεώσεις που υπαγορεύει η οικογενειακή στοργή. Δηλαδή η μέριμνα και η αγάπη των γονιών απέναντι στα παιδιά καθώς επίσης και το αντίστροφο. Επίσης, οι Ερινύες τιμωρούσαν και καταδίωκαν με λύσσα όλους όσοι είχαν διαπράξει φόνο, ήταν κυριευμένοι από μίσος και κακία, ήταν επίορκοι ή δόλιοι. Επίσης, τιμωρούσαν όλες τις αντίθετες πράξεις προς τη φυσική τάξη και αρμονία του κόσμου.
Μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες μέσω των Ερινυών συμβόλιζαν τις τύψεις και τις ενοχές που κατακλύζουν την ψυχή και το μυαλό ενός άδικου, ενός κακού ή ενός εγκληματία και που τον οδηγούν στην καταστροφή του αποδεικνύοντας ότι, το μάτι της Θείας Δικαιοσύνης τα βλέπει όλα και μοιράζει στον καθένα δικαίως, εκείνη την αμοιβή που του αξίζει…
Στην Ιλιάδα του Ομήρου, βλέπουμε το θεό Άρη να τον καταδιώκουν οιΕρινύες επειδή βοήθησε τους Τρώες, αντίθετα προς την επιθυμία της μητέρας του Ήρας. Παρόμοια απειλή κρέμεται πάνω απ'τον Τηλέμαχο σε περίπτωση που έδιωχνε την Πηνελόπη από το πατρικό σπίτι. Η μητέρα του Μελέαγρου επικαλείται τις Ερινύες κατά του γιου της, που είχε σκοτώσει τ' αδέλφια της. Οι Ερινύες, σαν εκδικήτριες του φριχτότερου απ'όλα τα εγκλήματα, της πατροκτονίας, χρησίμεψαν για θέμα στους Έλληνες τραγικούς, ιδιαίτερα στους μύθους του Ορέστη και του Οιδίποδα. Οι συμφορές του Οιδίποδα προέρχονται από το ό,τι άθελα του, είχε καταστεί ένοχος απέναντι στους γονείς του. Σε άλλο μύθο, η Μέγαιρα, μαστίγωσε τόσο πολύ τις γυναίκες της αρχαίας Νύσας, ώσπου τρελάθηκαν και σκότωσαν τα παιδιά τους.
Ταυτόχρονα όμως οι υποχθόνιες θεότητες μπορούν και χάνουν το χαρακτήρα των αμείλικτων και στυγερών θεοτήτων. Όταν οι άνθρωποι τηρούν με ευλάβεια τους Συμπαντικούς Νόμους τότε είναι που οι Ερινύες μεταμορφώνονται σε Ευμενίδες...ευεργετικές θεότητες, που θεωρούνταν προστάτιδες των ξένων και των ζητιάνων. Επίσης οι Ευμενίδες απομάκρυναν από τον άνθρωπο ή μια χώρα, την καταστροφή, τις αρρώστιες, τον κίνδυνο, την ξηρασία, τους βλαβερούς ανέμους και έφερναν την ευφορία, την υγεία και την ευημερία…
Ετικέτες
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010
Γράψε λάθος
Κατ΄επανάληψη λες, μ΄ έπιασες να γράφωσυνδιάζω αντί συνδυάζω που σημαίνει
συν-δύο...βάζω το ένα δίπλα στο άλλο
τα δυό μαζί ενώνω....
(το ζω το αφήνουμε έξω γιά μετά...αν πετύχει ο συνδιασμός)
Απ΄τη σκοπιά του καθ΄ ενός η ορθογραφία....
Πάρε γιά παράδειγμα τι κινητά
που γράφεται το ψέμα....
όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον
σωστά το γράφεις μέσα σου....θαρραλέα
Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα
τότε το γράφεις ψ-αίμα....
Ρωτάς από που ως που...
γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.
Ποιός ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια
ο ανοίκειος...το ποίημα...η οίηση
το κοιμητήριο...η οικουμένη...το οικτρόν
και η αοιδός επιθυμία...
απ΄ την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος....
Κική Δημουλά
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010
Πως τολμάς & νοσταλγείς Τσόγλανε;
Λέξεις, λέξεις, λέξεις...
Νύχτωσε πάλι.
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα, τι απέγινε;
Τραγούδησε ο ουρανός το τρυφερό τραγούδι του;
Για ποιον;Πού ήμουν εγώ;
Λέξεις, λέξεις, λέξεις...
Ικέτευες κι εκλιπαρούσες για ένα βηματάκι,
την ώρα που χιλιόμετρα μπορούσες να διανύσεις...
Γύρω σου οι πάγοι λιώνανε...
ποτάμια ορμητικά γεννιόνταν
και συ σαν βράχος έστεκες κι αφουγκραζόσουν...
Λέξεις...
Νύχτωσε πάλι....
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα, τι απέγινε;
Σαββατογεννημένη
Επιστρέφω απόγευμα στο κρεβάτι, ανοίγω το τελευταίο βιβλίο του Χανίφ Κιουρέισι. Μεσάνυχτα όλη μέρα. Εξ αφορμής μιας πρότασης στο οπισθόφυλλο το πήρα. «Είμαστε αλάθητοι», λέει, «στην επιλογή του εραστή μας, ιδιαίτερα όταν αξιώνουμε το λάθος πρόσωπο. Υπάρχει ένα ένστικτο, μαγνήτης ή αερικό, που γυρεύει το αταίριαστο».
***
Όποιος αναγνωρίζει εξαρχής το λάθος πρόσωπο και όμως τσαλαβουτάει – αυτός φταίει. Το βλέπεις, βλάκα μου, το λάθος. Και το αποσιωπάς. Γιατί το έχεις ανάγκη. Και το αξιώνεις μόνο σε μια περίπτωση το λάθος πρόσωπο: για να το απαξιώσεις σύντομα. Για να μη δεσμευτείς. Για να μείνεις μόνος. Για να νιώσεις ανώτερος από τον εσφαλμένο. Γιατί από το λάθος πρόσωπο έχεις πάντα τη δυνατότητα να το σκάσεις με όσο το δυνατόν λιγότερη οδύνη. Με απώλειες μηδαμινές. Επιλέγω «ανάξιο εραστή» σημαίνει επίσης: αναβάλλω τον έρωτα, αλλά συγχρόνως δεν κλείνω την πόρτα στην ελπίδα θα φύγει ο πρόσκαιρος και λίγος, και κάποια μέρα θα έρθει ο ανάξιος. Αλλά όχι ακόμα. Δεν είναι η ώρα μου. Τώρα φοβάμαι οτιδήποτε μπορεί να πάρει μορφή αμετάκλητου. Την ισόβια συνύπαρξη, ιδίως.
***
Η λάθος επιλογή σού διασφαλίζει κατά κανόνα ανεξαρτησία. Σε ασφαλίζει από τον πόνο τού να βρεθείς ακάλυπτος, εκτεθειμένος μπροστά στον όμοιό σου. Γιατί, αν με τον όμοιό σου τύχει στραβή, τότε δεν γιατρεύεσαι....Πένθος αμετάκλητο μετά».
Σε κάθε συνάντησή σου με ίσο σου άνθρωπο θα βάζεις μπροστά σαν πανοπλία το άξεστο πλάσμα. Ο λίγος ίσκιος σου θα σε θωρακίζει από την οδυνηρή συνάφεια με τον παρεμφερή σου. Κανονικά πρέπει να χρωστάς ευγνωμοσύνη γι΄ αυτό στην άξεστη αγάπη σου. «Σε ευχαριστώ, ακαλλιέργητο πλάσμα, που η επινοημένη μου εμμονή για σένα με προστάτεψε. Δεν πήγα να καώ με την καλή περίπτωση. Να χάσω την ανεξαρτησία μου. Τη μαγκιά μου. Να γίνω κουρέλι». Αν δεν υπήρχε το φάντασμα του άξεστου ανθρώπου, θα αναγκαζόσουν κάποια στιγμή να ζήσεις κι εσύ με έναν όμοιό σου...το οδυνηρό πράγμα που λέγεται ζευγάρι...θα αναγκαζόσουν να είσαι τρυφερός...να αγαπήσεις στ΄ αλήθεια.
Μαλβίνα Κάραλη
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
Πασιφάη
Η Πασιφάη, κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν κόρη του Ήλιου και της νύμφης Περσηίδος και σύζυγος του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα Απέκτησε τέσσερις γιους και τέσσερις κόρες: τους Ανδρόγεο, Κατρέα, Γλαύκο, και Δαυκαλίωνα, και τις Αριάδνη, Ξενοδίκη, Ακάλλη και Φαίδρα.
Όταν ο Μίνωας ζήτησε από τον Ποσειδώνα ένα θεικό σημάδι ότι μπορούσε να γίνει ο βασιλιάς της Κρήτης, αναδύθηκε από τη θάλασσα ένα πανέμορφος ταύρος για να τον θυσιάσει. Η ομορφιά του ταύρου όμως έκανε τον Μίνωα να τον λυπηθεί και να θυσιάσει άλλον ταύρο στη θέση του.
Η οργή του Ποσειδώνα για τον εμπαιγμό του Μίνωα ενέβαλε στην Πασιφάη ερωτική μανία έτσι ώστε να ερωτευτεί παράφορα τον ταύρο. Η τελευταία διέταξε τον Δαίδαλο να κατασκευάσει ένα ξύλινο ομοίωμα μικρής αγελάδας κούφιο εσωτερικά προκειμένου έτσι να προκαλέσει τον ταύρο. Με την ένωση της Πασιφάης και του ταύρου γεννήθηκε ο Μινώταυρος (Αστέριος), που είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι ταύρου.
Στη Πασιφάη αποδίδονταν επίσης γνώσεις αρχαίας μαγείας με την οποία και μπορούσε να θανατώνει κάθε γυναίκα που υποπτευόταν ως φίλη του Μίνωα. Μπορούσε να τις μεταμορφώνει σε φίδια ή οτιδήποτε άλλο προκειμένου να καταστήσει τον Μίνωα άγονο. Η Πασιφάη λατρεύοταν κυρίως στη Κρήτη αλλά και στη Λακεδαίμονα ως μάντις και χρησμοδότις. Στη δε Μεσσηνία υπήρχε προς τιμή της άγαλμά της που βρισκόταν σε ιερό, παρακείμενο του Ναού του Ηλίου.
Όταν ο Μίνωας ζήτησε από τον Ποσειδώνα ένα θεικό σημάδι ότι μπορούσε να γίνει ο βασιλιάς της Κρήτης, αναδύθηκε από τη θάλασσα ένα πανέμορφος ταύρος για να τον θυσιάσει. Η ομορφιά του ταύρου όμως έκανε τον Μίνωα να τον λυπηθεί και να θυσιάσει άλλον ταύρο στη θέση του.
Η οργή του Ποσειδώνα για τον εμπαιγμό του Μίνωα ενέβαλε στην Πασιφάη ερωτική μανία έτσι ώστε να ερωτευτεί παράφορα τον ταύρο. Η τελευταία διέταξε τον Δαίδαλο να κατασκευάσει ένα ξύλινο ομοίωμα μικρής αγελάδας κούφιο εσωτερικά προκειμένου έτσι να προκαλέσει τον ταύρο. Με την ένωση της Πασιφάης και του ταύρου γεννήθηκε ο Μινώταυρος (Αστέριος), που είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι ταύρου.
Στη Πασιφάη αποδίδονταν επίσης γνώσεις αρχαίας μαγείας με την οποία και μπορούσε να θανατώνει κάθε γυναίκα που υποπτευόταν ως φίλη του Μίνωα. Μπορούσε να τις μεταμορφώνει σε φίδια ή οτιδήποτε άλλο προκειμένου να καταστήσει τον Μίνωα άγονο. Η Πασιφάη λατρεύοταν κυρίως στη Κρήτη αλλά και στη Λακεδαίμονα ως μάντις και χρησμοδότις. Στη δε Μεσσηνία υπήρχε προς τιμή της άγαλμά της που βρισκόταν σε ιερό, παρακείμενο του Ναού του Ηλίου.
Ήρθες…κι έμεινες ξένος
διαδικτυακές σιωπές,
μας ένωναν και μας χώριζαν....
Συνήθισα την απουσία…
Έπειτα άρχισα να σου μοιάζω
κατέστρεφα τον εαυτό μου για σένα.
Μετά…τον κατέστρεφα μόνο για μένα.
Ώσπου μια μέρα άνοιξες την πόρτα καί μπήκες.
Ήρθες…κι έμεινες ξένος.
Ακατανόητα λόγια, παρεξηγημένες σιωπές…
Ανάμεσά μας άσφαλτος
πού ολοένα μακραίνει…από τότε.
Θα σαι πάντα ανάμεσα,
κι εγώ…πάντοτε ξένη
μας ένωναν και μας χώριζαν....
Συνήθισα την απουσία…
Έπειτα άρχισα να σου μοιάζω
κατέστρεφα τον εαυτό μου για σένα.
Μετά…τον κατέστρεφα μόνο για μένα.
Ώσπου μια μέρα άνοιξες την πόρτα καί μπήκες.
Ήρθες…κι έμεινες ξένος.
Ακατανόητα λόγια, παρεξηγημένες σιωπές…
Ανάμεσά μας άσφαλτος
πού ολοένα μακραίνει…από τότε.
Θα σαι πάντα ανάμεσα,
κι εγώ…πάντοτε ξένη
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
Ναός των Διδύμων
Ο Θεός Απόλλων είχε ένα μεγαλειώδες και πανάρχαιο Ιερό και Μαντείο στα Δίδυμα, στις ακτές της Μικράς Ασίας, λίγα χιλιόμετρα νότια από την Ελληνική πόλη της Μιλήτου.
Αρχικά το Ιερό δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μία Ιερά Πηγή, ένα άλσος με θαμνόδεντρα δάφνης, έναν απλό βωμό και έναν μικρό Ναό για την στέγαση των λατρευτικών σκευών, των αγαλμάτων και των αφιερωμάτων. Μία καλοφτιαγμένη Ιερά Οδός ένωνε τέλος το Ιερό τόσο με την ακτή όσο και με την πόλη της Μιλήτου. Ο Αιγύπτιος Φαραώ Νεκώ και ο Λυδός βασιλιάς Κροίσος υπήρξαν δύο από τις πολλές προσωπικότητες της αρχαιότητος που τίμησαν το Ιερό των Διδύμων με γενναίες δωρεές, επιβεβαιώνοντας έτσι ιστορικά την μεγάλη του σπουδαιότητα για όλον τον τότε γνωστό Αρχαίο Κόσμο, μία σπουδαιότητα ισάξια κατά πολλούς σημερινούς συγγραφείς με εκείνη του ελλαδικού Μαντείου των Δελφών.
Τον 6ο αιώνα πριν την απαρχή του χριστιανικού τρόπου χρονολογήσεως, στο άλσος των Διδύμων κτίστηκε ένας μεγαλοπρεπής Ναός. Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε ωστόσο σήμερα γι’ αυτόν, και αυτό επειδή ο νεώτερος Ναός που θα κτιστεί εκεί επί Μακεδονοκρατίας, θα θεμελιωθεί ακριβώς επάνω στο σημείο που έστεκε ο αρχικός….Τον 5ο αιώνα π.α.χ.χ. οι Ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, όπως άλλωστε και τα άλλα έθνη, Μήδοι, Φρύγες, Λυδοί κ.λ.π., έγιναν φόρου υποτελείς της μεγάλης Περσικής Αυτοκρατορίας. Η αντίσταση των Ελλήνων της Μιλήτου τιμωρήθηκε σκληρά από τους Πέρσες και, ανάμεσα σε πολλές άλλες καταστροφές, υπέστη σημαντική φθορά το Ιερό του Απόλλωνος, ενώ μετεφέρθη ως πολεμικό τρόπαιο στα Εκβάτανα, και συγκεκριμένα στο ανάκτορο του βασιλιά Δαρείου, το λατρευτικό χάλκινο άγαλμα του Θεού.
Περίπου ενάμιση αιώνα αργότερα η Περσική Αυτοκρατορία κατέρρευσε μπροστά στις σάρισες των Μακεδόνων του Αλεξάνδρου. Στην απελευθερωμένη Μίλητο, σε συνδυασμό με την επιστροφή από τα Εκβάτανα του λατρευτικού αγάλματος του Θεού Απόλλωνος από τον Σέλευκο τον Α, αποφασίστηκε επίσης η άμεση επαναλειτουργία του Ιερού των Διδύμων και η ανοικοδόμησή του επάνω σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Παιονίου και Δάφνη, εκ των οποίων ο πρώτος είχε σχεδιάσει και τον νεώτερο κολοσσιαίο Ναό της Θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσσο.
Μόνο που ο Ναός των Διδύμων, του οποίου η κατασκευή τελείωσε πιθανόν κάπου κοντά στο 300 π.α.χ.χ. αν και οι συνεχείς προσθήκες και τελειοποιήσεις του συνεχίζονταν για 4 ακόμα αιώνες (!), υπήρξε μεγαλύτερος από εκείνον της Εφέσσου και ένας από τους καλύτερους που κατασκευάστηκαν ποτέ στον Ελληνικό Κόσμο…
Επί Ρωμαιοκρατίας, το Μαντείο στα Δίδυμα γνώρισε καιρούς πολύ μεγάλης ακμής και σε κάποιες περιόδους ξεπέρασε σε αίγλη και φήμη ακόμα και εκείνο το πανάρχαιο των Δελφών. Προς τιμήν του Θεού Απόλλωνος «Διδυμαίου» καθιερώθηκαν μάλιστα και τακτικοί αθλητικοί αγώνες, τα λεγόμενα «Διδυμαία». Η ακμή όμως του Μαντείου τερματίσθηκε βάναυσα λίγους αιώνες αργότερα, επί του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου, ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε «άγιος» από τους χριστιανούς…
Βλάσης Γ. Ρασσιάς
(Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Διιπετές», τεύχος 4, 1993)
(Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Διιπετές», τεύχος 4, 1993)
Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010
Θα 'ρθει Μια Μέρα
Θα 'ρθει μια μέρα που δε θα 'χουμε πια τι να πούμε
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη...
μα δε βρίσκω άλλο τρόπο να στο πώ
Θα ταξιδέψουμε κάπου...έτσι από ανία
ή για να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε....
Ο κόσμος ψάχνει σ' ολη του τη ζωή να βρεί...
τουλάχιστοτον έρωτα, μα δεν βρίσκει τίποτα.
Σκέφτομαι συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή
που δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανείς.
Μια μέρα, ας ήτανε...να φύγω μακριά σου
αλλά κι εκεί θα 'ρθεις και θα με ζητήσεις...
Δε μπορεί, Θέ μου, να φύγει κανείς μοναχός του....
Μ. Αναγνωστάκης
Ἐρχόταν ἀντίθετα ἀπὸ μένα...λίγα βήματα μᾶς χώριζαν.
Στάθηκε ἄθελα, στάθηκα καὶ ἐγώ. Τὰ μάτια μας συναντήθηκαν...
Ἔβγαλε τὸ καπέλλο. Σὰν φωτοστέφανος ἔλαμψαν τὰ χρυσά του μαλλιά...
γύρω ἀπὸ τὸ ἀγγελικὸ κεφάλι μὲ τὸν γαλάζιο οὐρανὸ στὰ μάτια...
Στάθηκε ἄθελα, στάθηκα καὶ ἐγώ. Τὰ μάτια μας συναντήθηκαν...
Ἔβγαλε τὸ καπέλλο. Σὰν φωτοστέφανος ἔλαμψαν τὰ χρυσά του μαλλιά...
γύρω ἀπὸ τὸ ἀγγελικὸ κεφάλι μὲ τὸν γαλάζιο οὐρανὸ στὰ μάτια...
Τὸν κύτταξα ἀχόρταγα μὰ κι αὐτὸς δὲν ξεκολλοῦσε τὰ μάτια του ἀπὸ τὰ δικά μου. ...
Σοφία Λασκαρίδου, «Ἀπό τὸ ἡμερολόγιό μου - Μιὰ ἀγάπη μεγάλη»
(Για τον Γιαννόπουλο)
(Για τον Γιαννόπουλο)
Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010
Tα χρόνια τρέχουν χύμα…
4 πράγματα που θα κάνω το 2010…Θα κόψω το κάπνισμα… (το μετάνιωσα την ώρα που το έγραφα…)
Θα ονειρευτώ την ελπίδα…
Θα ‘μαι καλό παιδί…(νιαρ)
Θα κάνω ντου βρε πονηρέ… (παράφραση γνωστού άσματος…το νου σου!)
4 πράγματα που δεν θα κάνω το 2010…
Δεν θα κάνω το εμβόλιο…
Δεν θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας… (κάτω η χοληστερίνη! )
Δεν θα κάνω την μαμά σε κανέναν… (όποιος έχει ανάγκη από ντάντεμα…τον πουλο)
Δεν θα κάνω παζάρια στην ευτυχία μου...
Πάει ο Παλιός ο Χρόνος...
Όποιος είπε "και του χρόνου"…θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
When Black Birds Fly (2016)Πριν από 9 χρόνια
-
[New Apk] Tales From Deep Space v1.0.0 [ADRENO]Πριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
-
Η ευθύνη του ηγέτη στις δύσκολες στιγμέςΠριν από 14 χρόνια
-
...Ένας μύθος και μία ιστορία...Πριν από 14 χρόνια
-
-
