Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Πως τολμάς & νοσταλγείς Τσόγλανε;



Λέξεις, λέξεις, λέξεις...

Νύχτωσε πάλι.


Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα, τι απέγινε;

Τραγούδησε ο ουρανός το τρυφερό τραγούδι του;

Για ποιον;Πού ήμουν εγώ;


Λέξεις, λέξεις, λέξεις...


Ικέτευες κι εκλιπαρούσες για ένα βηματάκι,

την ώρα που χιλιόμετρα μπορούσες να διανύσεις...


Γύρω σου οι πάγοι λιώνανε...

ποτάμια ορμητικά γεννιόνταν


και συ σαν βράχος έστεκες κι αφουγκραζόσουν...

Λέξεις...

Νύχτωσε πάλι....


Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα, τι απέγινε;



Γιάννης Αγγελάκας

3 Μουχαμπέτια:

next_day είπε...

όλα τα λεφτά ο τίτλος...

Η Πάντα Διαθέσιμη Νεράιδα είπε...

συμφωνω ο τιτλος μιλαει απο μονος του!

Ανώνυμος είπε...

kai το ποιημα μιλαει απο μονο του

καποιες φωρες οι λεξεις δεν χριαζωνται

ειναι περιττες

Related Posts with Thumbnails

MeDuSa-Kia

Το Άλλο μου Παιδί...

Το σόι...

Ο Φονιάς...Νιαρ

Εκτιμώ...Διαβάζω & ακούω

Προσοχή...!

Στον αγώνα της ζωής....


....όποιος κι αν είναι ο στόχος σου...


.... να κρατάς τα μάτια σου....


...στον λουκουμά....κι όχι στην τρύπα.


Oscar Wilde

Το νου σας... ;o)

....Το νου σας ρεμάλιααααααααα…

χς βαρς κούεται, πολλ τουφέκια πέφτουν ;o)

About Μή!

Ο Ρουφιάνος...